یزدفردا: نمایش «فرمانبر» با موضوع عزاداری و نخل برداری در زمان رضاشاه به روی صحنه رفته است.

بنام خدا

در دومین شب اجرای نمایش فرمانبر به نویسندگی آقای امیرخانی و کارگردانی آقای کوراغلی در پلاتو شادروان امیر صاحب جلال در تالار هنر یزد حاضر شدم و موفق به دیدن این نمایش شدم.

متن‌هایی که هنرمند نازنین آقای امیر خانی می نویسند برای من جذابیتی خاصی به همراه دارد.

نگاه دقیق به زندگی آدمها در زمانهای مختلف و موشکافی شخصیت‌هایش را خیلی دوست دارم . آدمها در نمايش هایش ساده و صمیمی هستند حتی آنهایی که آدم بد نمایش هستند . در فرمانبر هم این ویژگی خیلی مشهود است .

جناب امیر خانی در فرمانبر به زمان حکمرانی رضا شاه می رود و موضوع ممنوعیت برپایی عزاداری را مطرح می کند . اتفاقی که در زمان حال و برای نسل جوان شاید کمی عجیب باشد چرا که در حال حاضر مراسم عزاداری برای آقا امام حسین ع و دیگر ائمه معصومین به شیوه ها و روش های گوناگونی و با قدرت و شدت بر پا می شود یعنی در طول سال شاهد عزاداری های زیادی هستیم .

قصه امیر خانی در روستایی با مردمی که عشق به امام حسین ع دارند و قصد برپایی مراسم را دارند روایت می شود .

حتی زن زردشتی روستا هم برای این مهم تلاش می کند و در کنار اهالی مسلمان مشارکت دارد و نویسنده خیلی خوب توانسته زندگی مسالمت آمیز مسلمانان با ادیان دیگر را در این نمایش مطرح کند.

در هر صورت نویسنده توانسته بخوبی شخصیت‌های نمایش را تعریف کند و گره های مناسب را در جای خودش قرار دهد و در پایان و اوج نمایش با یک اتفاق غافلگیر کننده نمایش را به پایان برساند .

آقای کوراغلی کار گردان نمایش را از دهه شصت که یکی از بازیگران پیشکسوت استان هست می شناسم و بازیهای درخشان او را دیده ام .

نمایش فرمانبر با هدایت این هنرمند بخوبی توانسته  تماشگر مشکل پسند امروزی را جذب کند .

انتخاب بازیگران مناسب هر شخصیت از مهترین ویژگی این اثر است که در کنار طراحی و اجرای صحنه و دکور  آقای مهندس سلیمی عزیز و نورپردازی آقای نیک محضر گرامی جلوه خاصی به این اثر نمایشی بخشیده است .

بازیگران مرد و زن همه از عهده نقششان بخوبی برآمده اند و ارتباط خوبی با تماشگران برقرار می شود به گونه ای که ۸۰ دقیقه همه مجذوب بازی‌ آنها می شوند و انگار تماشاگران نیز جزوی از مردم روستا هستند .

درجایی شاد می شوند و در جایی دیگر نگران و یا ناراحت از اتفاقاتی که روی صحنه رخ می دهد .

شخصا از بازی آقای بحری رئیس پاسگاه خیلی خوشم  آمد . مخصوصا صحنه تنهایی او کنار سقاخانه در شب عاشورا که چه زیبا خصوصیات درونی او را نشان می دهد .

و در آخر باید گفت این تلاش ارزشمند که نزدیک به ۳۵ نفر هنرمند در کنار هم توانستند با کارگردانی قابل قبول آقای کوراغلی این اثر نمایشی را اجرا نمایند قابل تقدیر است و طبیعی است شاید کاستی‌هایی هم داشته باشد که در مقابل این همه خوبی‌های نمایش به چشم نمی آید .

محمد رسول شجاعی تفتی

شهریور ۱۴۰۳

  • نویسنده : یزدفردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا